Zabudowy podcieni budynku Centrum Bankowo-Finansowego „Nowy Świat”

Budynek „Domu Partii” jest jednym z najwartościowszych gmachów modernistycznych zrealizowanych w okresie po II wojnie światowej w Polsce, na progu epoki socrealizmu. Autorem gmachu był zespół tzw. „tygrysów” – trzech architektów: Wierzbickiego, Kłyszewskiego i Mokrzyńskiego, tworzących w latach  przed i powojennych. Budynek „Domu Partii” znajduje się w strefie ochrony konserwatorskiej Traktu Królewskiego.

Program funkcjonalny

Na lokale składają się pomieszczenia zlokalizowane na trzech poziomach – na poziomie „0” przewidziano główną przestrzeń wystawowo-handlowo-usługową, na poziomie antresoli przewidziano dodatkową przestrzeń użytkową, w poziomie -1 zlokalizowano dodatkową powierzchnię użytkową + pomieszczenia dla obsługi. Lokalizacja pomieszczeń zapleczowych na poziomie -1 z punktu widzenia kształtowania przestrzeni umożliwia pełną przejrzystość na poziomie parteru i antresoli, zaś z punktu widzenia funkcji ogranicza uciążliwość tych pomieszczeń dla klientów i umożliwia organizację dostaw i ruchu  personelu z poziomu -1, co czyni tą lokalizację bardzo atrakcyjną.

Założenia architektoniczne

Wszelkie interwencje architektoniczne projektu kierują się zasadą minimalistycznej, abstrakcyjnej materii architektonicznej, ultra modernistycznym detalem uproszczonym do maksimum oraz graficznym rastrowym rysunkiem elewacji i wnętrz używającym płaszczyzn białych, czarnych i odcieni szarości. W zamierzeniu swym projekt nie ingeruje w monumentalny układ konstrukcji i tektoniki „Domu Partii”, podkreślając strukturę i morfologię podcieni