Konkurs na skwer Hoovera w Warszawie

Przestrzeń budowana nastrojem i symboliką, przy pomocy minimalistycznych, abstrakcyjnych i rzeźbiarskich środków wyrazu była celem tego projektu konkursowego.

„Pawilon Wody i Światła” otoczony łagodnie schodzącą okrężną pochylnią z rozległym rozświetlonym lustrem wody w poziomie Skweru to kryształ bezinteresownej pracy organicznej Herberta Hoover’a na rzecz Polaków i w Polsce, w okresie międzywojnia i po II wojnie światowej. Dyskretnie schowany w pejzażu Skweru, skąpany w wodzie płynącej i lustrzanej, kryształ Pawilonu Wody i Światła jawi się jako kamień węgielny, fundament, życiodajne korzenie, źródło życia i fizycznego przetrwania, na kształt dzieła Hoover’a. Rozłożony pomiędzy Pomnikiem Mickiewicza a Figurą Matki Boskiej Passawskiej, u stóp każdego z nich stanowi bazę i przedpole obu figur a jednocześnie jest elementem je łączącym.

Nieoceniona pomoc gospodarcza Polsce, szacunek i pomoc dla jej niepodległości i tradycji historycznych i kultury narodowej są opowiedziane tą przestrzenią.

Tak jak działalność w sferze materialnej Herberta Hoover’a pozwoliła pośrednio przetrwać i rozwinąć się polskiej kulturze oraz tożsamości i symbolice narodowej, tak „kryształ Hoover’a”- „Pawilon Wody i Światła” kompozycyjnie podbudowuje i łączy pomniki polskiej tożsamości kulturowej.

Kolejne sekwencje widokowe: perspektywa od strony południowej wzdłuż osi Skweru i perspektywa od północy, również wzdłuż jego dłuższej osi są rytmizowane sekwencjami przestrzeni o różnych funkcjach, nawierzchniach i charakterze. To laserunkowe nakładanie się kadrów w obu perspektywach nawiązuje do symboliki upływającego Czasu, Historii i jej zdarzeń, którego świadkiem było i jest Krakowskie Przedmieście w Warszawie.