Konkurs na budowę budynku naukowo-dydaktycznego przy ul. Bednarskiej 2/4 w Warszawie

Dwuetapowy, studialno-realizacyjny konkurs architektoniczno-urbanistyczny na opracowanie koncepcji architektonicznej wraz z zagospodarowaniem terenu dla Fazy A i Fazy B inwestycji pn. „Budowa budynku naukowo-dydaktycznego przy ul. Bednarskiej 2/4” (Faza A inwestycji realizowana w ramach Programu Wieloletniego pn. „Uniwersytet Warszawski 2016-2025”).

Projekt wprowadza element miastotwórczej kompozycji urbanistycznej w postaci Placu Akademickiego z ulokowanymi wokół niego częściami projektowanego budynku (Faza A), a także pozwala na jego rozbudowę o kubatury zawierające na przykład Muzeum Wisły lub inny obiekt o charakterze ekspozycyjnym (Faza B). Jest także możliwe, że kubatury Fazy B będą mogły stanowić rozszerzenie programu pomieszczeń uniwersyteckich z oczywistym w tym miejscu różnorakim programem poszerzającym program bulwarów wiślanych.

Kompozycja brył nowego budynku oparta jest na dwóch osiach – głównej osi budynku Łaźni oraz osi widokowej w kierunku panoramy z kościołem św. Anny, placem Zamkowym i Zamkiem Królewskim.
Zaprojektowano budynek składający się z dwóch części: północnej i południowej. Obie części budynku zawierają łącznie pięć kondygnacji: dwie podziemne i trzy nadziemne. Obie części budynku zlokalizowane są przy projektowanym Placu Akademickim; są one połączone nad ziemią i pod ziemią łącznikiem rozplanowanym wzdłuż ulicy Dobrej. W poziomie terenu prostopadle do łącznika przebiega otwarty pasaż stanowiący przedłużenie ulicy Mariensztat.
Komunikację między kondygnacjami zapewniają trzy klatki schodowe z windami, rozmieszczone zgodnie z logiką planów. Pod Placem Akademickim zlokalizowane jest podwórze gospodarcze, z dostępem do windy towarowej komunikującej między sobą kondygnacje podziemne.
Zgodnie z zaleceniami Mazowieckiego Konserwatora Zabytków zaprojektowano połączenie nowego budynku z budynkiem Łaźni kierując się zasadą maksymalnej ekspozycji północnej ściany budynku; relacja nowego budynku z budynkiem Łaźni stała się wytyczną do kształtowania formy – południowa część nowego budynku w formie walca, z funkcjonalnym łącznikiem parterowym, stanowi rozwiązanie harmonijne w planie, przekroju i w przestrzeni trójwymiarowej, alternatywne dla zamykania projektowanej zabudowy od południa prostą ścianą.
Kubatura Fazy B z warunkami dla wprowadzenia funkcji ekspozycyjnej, umożliwia integrację i rozszerzenie funkcji Fazy A budynku uniwersyteckiego lub ulokowanie niezależnej instytucji, np. Muzeum Wisły, przy zastosowaniu rozwiązań optymalizujących warunki ewakuacji, komunikacji pionowej, dostępu do garażu podziemnego itd.
Projekt przewiduje realizację dachu użytkowego nad częścią północną budynku Fazy A, przeznaczonego dla użytkowników budynku. Dach użytkowy w Fazie B będzie mógł być używany bez ograniczeń dostępu, stanowiąc program poszerzający program bulwarów nad Wisłą, a także, lokalnie, wiążący kompozycyjnie i użytkowo budynek z parkiem im. Radiowej Rodziny Matysiaków przed budynkiem Łaźni.

Główną przestrzenią we wnętrzu budynku jest wielokondygnacyjna przestrzeń dostępna z głównego wejścia przy Placu Akademickim, otwierająca się na panoramę z kościołem św. Anny, placem Zamkowym i Zamkiem Królewskim. Jej ukształtowanie w planie i w przekroju pozwala między innymi na oświetlanie światłem dziennym pomieszczeń zlokalizowanych w traktach środkowych. Przestrzeń ta posiada zróżnicowaną wysokość (pięciu, czterech, trzech, dwóch i jednej kondygnacji), co pozwala między innymi na różnorakie strefowanie jej części z ich czasowym lub trwałym wydzieleniem akustycznym.

Część południowa budynku zawiera: wyodrębnioną strefę z pokojami pracowników naukowych, aulę z bezpośrednim dostępem ze strefy pokoi do wejścia na katedrę (osobna winda oraz wydzielone schody) oraz sale dydaktyczne w części podziemnej wzdłuż ulicy Dobrej. W tej części budynku zlokalizowano także strefy komunikacji aktywizującej do wspólnej pracy dla studentów i kadry dydaktycznej rozlokowaną wokół auli na poziomie parteru, przylegające do Placu Akademickiego.
Aula na 250 osób, zlokalizowana w części południowej budynku, może funkcjonować odrębnie w okresach przerw w działalności dydaktycznej (weekendy, wakacje, święta itd.)
Zaprojektowano połączenie funkcjonalne południowej części nowego budynku z budynkiem Łaźni w poziomie parteru, z przejściem do auli i strefy komunikacji aktywizującej wokół auli, i dalej łącznikiem do części północnej budynku.
Na kondygnacjach podziemnych tej części budynku zaprojektowano dwupoziomowy garaż podziemny, strefę pomieszczeń technicznych, magazyny i inne pomieszczenia pomocnicze.
Zgodnie z oczekiwaniami zaprojektowano budynek w taki sposób by był jak najbardziej elastyczny, adaptowalny do zmieniających się potrzeb i struktury jednostek dydaktycznych, mogący pełnić funkcję obiektu międzywydziałowego. Zaprojektowano aktywne przeszklone partery będące punktami styku między kampusem uniwersyteckim, dzielnicą, miastem i rzeką.
Przestrzenie usługowe, zlokalizowane pomiędzy ulicą Dobrą i Placem Akademickim są zaprojektowane w sposób elastyczny, z możliwością podziału na mniejsze lub większe pomieszczenia, otwierające się na przylegającą do nich komunikację z możliwością korzystania z otwartych przestrzeni podcienia wzdłuż ulicy Dobrej i Placu Akademickiego. Przestrzenie usługowe mają potencjał ulokowania w nich zarówno funkcji drobnych sklepów/kiosków itp., można je także przekształcić w kantynę studencką.

Projekt architektury krajobrazu zieleni na dachach i kompensacja przyrodnicza stanowią jedność i są ze sobą ściśle powiązane.
Kompensacja przyrodnicza to przede wszystkim kobierce roślinne rozbudowanej, czynnej biologicznie powierzchni ogrodów na dachach, budowanej z roślin trwałych, traw i bylin oraz pnączy odpornych na trudne warunki dużego nasłonecznienia i okresowej suszy, a także bogate nasadzenia krzewów, bylin i drzew w pasie symbolicznej rzeki. Kompensacja przyrodnicza to także nowe zagospodarowanie i urządzenie zróżnicowaną roślinnością parku im. Radiowej Rodziny Matysiaków, dzisiaj funkcjonującego jako skwer, rozciągającego się przed historycznym budynkiem Łaźni, gdzie planowane są nowe nasadzenia drzew, krzewów i bylin wypełniające jego kompozycję.